Nigdy nie widziałem w Afryce płaczącego dziecka. Malcy są zawsze pogodni uśmiechnięci, przyjaźni. Mają swoje bardzo dokładnie określone miejsce w rodzinie. Wiele obowiązków domowych spływa właśnie na nie. Często już bardzo wcześnie muszą zacząć zarabiać na utrzymanie. Dojrzewają szybciej. Mimo to jest w nich bezwarunkowa radość życia tak charakterystyczna dla Afryki. Jest też poczucie odpowiedzialności za swój kawałek świata i jest solidarność z innymi dziećmi. Solidarność, która każe podzielić cukierka na tyle części ile dzieci znajduje się w pobliżu.